Wydawca treści
Historia
Jednostkę naszą utworzono z dniem 1 stycznia 1993r. na podstawie zarządzenia Nr 64 MOŚZNiL z dnia 31 grudnia 1992r. w sprawie utworzenia nowych oraz zmiany terytorialnego zasięgu niektórych istniejących nadleśnictw Lasów Państwowych.
W skład Nadleśnictwa weszły części obrębów Glinik i Lubniewice z N-ctwa Skwierzyna oraz część obrębu Sulęcin z N-ctwa Ośno Lubuskie.
W myśl tego Zarządzenia siedzibą nadleśnictwa była miejscowość Krzeszyce. Taka też była początkowo nazwa naszej jednostki – Nadleśnictwo Krzeszyce. Nazwa ta przetrwała jednak stosunkowo krótki okres czasu, gdyż staraniem kierownictwa nadleśnictwa, które miało na uwadze uwarunkowania ekonomiczne organizowanej jednostki, oraz za aprobatą Dyrektora RDLP, Minister Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zmienił lokalizację siedziby na Lubniewice. Jako nadleśnictwo jednoobrębowe istnieje od początku III rewizji urządzeniowej tj. od 01.01.1995r.
Lasy wchodzące w skład obecnego Nadleśnictwa Lubniewice przechodziły różne koleje losu i należały do różnych nadleśnictw.
Przed II wojną światową lasy te w większości stanowiły część majątków ziemskich, część prywatnej własności chłopskiej, w części zaś były to lasy samorządowe miasta Gorzowa i miasta Lubniewice. Z danych historycznych wiadomo, że jednym z dużych majątków był majątek „Rittersgut Koenigswelde" będący własnością rodziny von Waldow z linii Habsburgów. Było to około 77% lasów Nadleśnictwa Lubniewice utworzonego w roku 1945. Wówczas powierzchnia jego wynosiła około 17,000 ha.
W początkowych latach istnienia najwięcej problemów leśnicy lubniewiccy mieli z uprzątaniem i odnowieniem pożarzysk wzdłuż szosy Kostrzyn – Skwierzyna. W 1948 roku część powierzchni przekazano do nowo utworzonego Nadleśnictwa Rogi. Z powierzchnią 8888 ha nadleśnictwo utrzymało się do 1978 roku, kiedy to włączono je do Nadleśnictwa Skwierzyna.
Z dniem 1 stycznia 1993 r. ponownie powołano do życia jednostkę LP – Nadleśnictwo Lubniewice. Tym razem oprócz Lasów Skwierzyńskich w jego skład weszły również lasy Nadleśnictwa Ośno Lubuskie.
Zmiany w powierzchni w lasach przedstawia tabela zamieszczona poniżej.
Wyszczególnienie |
Nadleśnictwo Lubniewice |
|||||
---|---|---|---|---|---|---|
Cykle urządzeniowe/ Data rozpoczęcia okresu gospodarczego |
||||||
Definitywne 1.10.1962 |
I 1.10.1972 |
II 1.01.1983 |
III 1.01.1995 |
IV 1.01.2005 |
Okres 1.01.2015 – 31.12.2024 |
|
Powierzchnia ogólna |
8865,87 |
8888,72 |
13031,19 |
17640,77 |
17688,51 |
17709,46 |
Powierzchnia leśna zalesiona i niezal. |
8271,78 |
8283,71 |
12331,66 |
16641,73 |
16613,41 |
16777,95 |
Grunty związane z gospodarką leśną |
- |
- |
- |
502,33 |
584,44 |
511,63 |
Grunty nieleśne |
- |
- |
- |
496,71 |
490,66 |
419,88 |
Lasy ochronne |
1735,29 |
2408,40 |
4272,92 |
3336,60 |
3832,96 |
4083,80 |
Rezerwaty |
- |
- |
- |
16,50 |
15,78 |
15,77 |
Powierzchnie wg Elaboratu planu urządzenia lasu na lata 2015-2024.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa Lubniewice położone są w III Krainie - Wielkopolsko - Pomorskiej, 4 Dzielnicy – Kotliny Gorzowskiej - Mezoregionie a. – Pradoliny Warty oraz 6 Dzielnicy – Pojezierza Lubuskiego - Mezoregionie a. – Ziemi Lubuskiej.
Mezoregion Pradoliny Warty obejmuje swym zasięgiem niemal całość obszaru leśnego Nadleśnictwa. Południową granicę wyznacza krawędź pradoliny Warty biegnąca na linii Jezioro Janie - Jezioro Jarnatowskie - oddział 680. Jego powierzchnię pokrywają głównie piaski sandrowe oraz rzeczne tarasów akumulacyjnych, na których miejscami uformowały się wydmy. Mezoregion Pradoliny Warty charakteryzuje teren nizinny równinny płaski z południkowo przebiegającymi dolinami rzek Lubniewka i Postomia. Mezoregion Ziemi Lubuskiej obejmuje część położoną na wysoczyźnie morenowej, charakteryzuje się głównie krajobrazem pagórkowatym i sandrowym pojeziernym. Dominującym utworem geologicznym są piaski akumulacji lodowcowej oraz piaski sandrowe. Przeważającą rzeźbą terenu jest teren nizinny pagórkowaty z miejscowymi deniwelacjami wynoszącymi nawet 25m, która została ukształtowana podczas ostatniego zlodowacenia bałtyckiego w stadiałach pomorskim i poznańskim. Pod względem ukształtowania powierzchni terenu obszar Nadleśnictwa przedstawia się jako obszar średnio urozmaicony. Najniżej położonym punktem na omawianym terenie są fragmenty lasu w dolinie Warty – 18m n.p.m. Najwyższym punktem jest wzniesienie w oddziale 588 z rzędną 99,4m n.p.m.
Pod zarządem Nadleśnictwa Lubniewice znajduje się niemal 18 tys. ha lasów.
Powierzchnię całego Nadleśnictwa Lubniewice budują utwory czwartorzędowe, których podłoże stanowią osady zaliczane do trzeciorzędu. Osady trzeciorzędowe (mioceńskie i plioceńskie) zalegają na utworach mezozoicznych z okresu górnej kredy. Osady czwartorzędowe podzielone zostały na osady plejstoceńskie i holoceńskie oraz osady pośrednie tworzące się w epokach lodowcowych. Plejstocen reprezentują osady pozostawione przez lądolód skandynawski, natomiast holocen - torfy, mursze i utwory mineralne współczesnych dolin rzecznych.
Z budową geologiczną ściśle związane są szata roślinna i świat zwierzęcy, tworzące razem całą gamę przeróżnych ekosystemów. Dla nas, leśników, najważniejsze to ekosystemy leśne i związane z nimi ekosystemy łąk śródleśnych i stref ekotonowych (specyficzne partie drzewostanów, znajdujące się na przejściu pomiędzy lasem i krajobrazem otwartym lub na przejściu pomiędzy różnymi drzewostanami we wnętrzu kompleksów leśnych). Ta ścisła zależność biocenozy leśnej i biotopu oraz znaczna ich różnorodność spowodowały, że wydzielono kilkanaście typów siedliskowych lasu.
Dominującym siedliskowym typem lasu w Nadleśnictwie jest Bśw zajmujący przeszło 58% powierzchni leśnej Nadleśnictwa, z rosnącą na nim w prawie 100% sosną głównie II bonitacji. Istotne znaczenie mają także BMśw, LMśw i Ol zajmujące odpowiednio przeszło 31%, 7% i 1%. Pozostałe Bb, BMw, BMb, LMw, LMb, Lśw, Lw, OlJ i Lł zajmują łącznie niespełna 3% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Zdecydowanie dominują siedliska świeże - prawie 97% powierzchni, siedliska wilgotne i bagienne zajmują nieco ponad 3% powierzchni.
Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Stanowiska występowania tych roślin chroni się u nas czynnie, a więc nie prowadzi się tu prac gospodarczych, mogących je zniszczyć. Chronione są także najokazalsze egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody.
Bielik (5 tygodniowe pisklę) - Haliaeetus albicilla jest jednym ze zwierząt chronionych żyjących na terenie naszego nadleśnictwa (fot. arch. nadleśnictwa)
Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: jelenia, sarnę, dzika, daniela, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie rzadkich gatunków owadów - jelonka rogacza, kozioroga dębosza, pachnicy dębowej oraz poczwarówek - zwężonej i jajowatej. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, błotniaka stawowego, puszczyka, sowę uszatą oraz bielika.
Z gromady gadów występują u nas jaszczurka zwinka, padalec oraz zaskroniec. Z płazów występują m.in. kumak nizinny, traszki, rzekotka drzewna, ropucha szara, zielona oraz paskówka.