Wydawca treści Wydawca treści

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.

Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Nadleśnictwo Lubniewice prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni prawie 18 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 105 tys. m sześc. drewna

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2019  r. w Nadleśnictwie Lubniewice pozyskano 59 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych – ponad 46 tys. m sześc., a w przygodnych – ponad 3 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak brzoza, dąb, buk, olsza i grab.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Lubniewice trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Położenie

Położenie

Położenie Nadleśnictwa w RDLP Szczecin

Nadleśnictwo Lubniewice położone jest w województwie lubuskim. Obejmuje terytorialnie gminy: Lubniewice (4246,13 ha), Krzeszyce (9387,76 ha), Sulęcin (1999,40 ha), Deszczno (1762,37 ha) oraz miasto Lubniewice (312,76 ha), część Gorzowa Wlkp. i Witnicy. Teren nadleśnictwa stanowi rozległy, biegnący z północnego-wschodu na południowy-zachód kompleks leśny położony na południe od rzeki Warty.

Płożenie Nadleśnictwa w Polsce

Swoim zasięgiem terytorialnym obejmuje powierzchnię prawie 359 km2. Położone jest w zachodniej części III Krainy Wielkopolsko – pomorskiej: w Mezoregionie - Ujście Warty (III-16), w Mezoregionie - Pojezierze Łagowskie (III-21) i w Mezoregionie - Równina Nowotomyska (III-23). Lasy niepaństwowe będące pod nadzorem nadleśnictwa zajmują powierzchnię niespełna 80 ha. Średnia lesistość obszaru będącego w zasięgu terytorialnym wynosi ponad 48 %. Prawie cała powierzchnia leśna leży w jednym kompleksie, stanowiącym część Puszczy Lubuskiej.