Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Lasy Nadleśnictwa Lubniewice ze względu na swój charakter – lite drzewostany sosnowe, występujące w jednym zwartym kompleksie -  należy zaliczyć do bardzo mocno narażonych na szkody ze strony szkodników pierwotnych. W minionym dziesięcioleciu w lasach Nadleśnictwa miało miejsce kilka masowych pojawów tych szkodników.

W roku 1995 d-stany Nadleśnictwa zostały zaatakowane przez boreczniki sosnowe. Ograniczanie liczebności prowadzono na powierzchni 17 154  ha z pozytywnym skutkiem.

W roku 2002 ograniczano gradację barczatki sosnówki i brudnicy mniszki  na łącznej powierzchni 4816 ha. W roku 2003 masowo wystąpiła brudnica mniszka, której gradacja ograniczana była chemicznie na powierzchni 5405 ha. Ponowne ograniczenie gradacji barczatki sosnówki miało miejsce w latach 2007 na powierzchni prawie 340 ha, w 2008 roku - 1958 ha, a także w 2013 roku na powierzchni przekraczającej 10250 ha.
Według prognozy na 2006 rok  zaplanowano ograniczanie liczebności boreczników, które mogą wystąpić w stopniu zagrażającym trwałości drzewostanów na powierzchni 700 hektarów.
Najistotniejszym problemem na terenie Nadleśnictwa są  szkody od zwierzyny łownej. O ile w 2000 roku odnotowano uszkodzenia młodników i upraw na powierzchni 1402 ha w tym na 648 ha szkody istotne (pow. 20 %) to w 2005 r uszkodzonych było 358 ha w tym na 24 ha powyżej 20 %. Od kilku już lat Nadleśnictwo, jako podstawową metodę mającą na celu ograniczenie tych szkód stosuje grodzenie upraw i cennych  domieszek liściastych. Ponadto uprawy zabezpiecza się repelentami a młodniki osłonkami.

Stopniowe zmniejszenie się poziomu szkód spowodowanych przez zwierzynę płową jest przede wszystkim efektem prowadzenia przez nadleśnictwo prawidłowego nadzoru nad gospodarką łowiecką prowadzoną przez koła łowieckie.
                       
Innym ważnym czynnikiem powodującym straty w lasach Nadleśnictwa Lubniewice jest wiatr. W 2002 roku huraganowy wiatr spowodował szkody, w wyniku których usunięto 7,1 tys. m3 drewna. W 2004 zaś szkody te wyniosły ok. 1300 m3.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Łowiectwo

Łowiectwo

Całość terenu Nadleśnictwa zaliczono do IX Łowieckiego Rejonu Hodowlanego. Obecnie w Nadleśnictwie obowiązuje Wieloletni Łowiecki Plan Hodowlany ustalony na lata 2017-2027.

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa jest 7 obwodów łowieckich, w tym 5 obwodów leśnych i dwa obwody polne:

L.p.

Nr obwodu

Dzierżawca/ Zarządca

Powierzchnia Użytkowa (ha)

Grunty leśne (ha)

Lesistość %

Typ

1

1

2

3

4

5

6

1.

46

KŁ Bory Lubuskie

4 415

2 124

48

L

2.

47

KŁ Cyranka Krzeszyce

4 937

2 630

53

L

3.

60

KŁ Cyranka Krzeszyce

3 598

2 811

78

L

4.

61

KŁ Lis Gorzów Wlkp.

5 225

4 190

80

L

5.

62

KŁ Cyranka Krzeszyce

4 303

3 581

83

L

6.

31

KŁ Jelonek przy TL w Rzepinie

4 014

144

3,4

P

7.

49

KŁ Jeleń Sulęcin

3 619

230

6

P

Podsumowanie strony

30111

15710

52

X

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Odpowiednio prowadzona infrastruktura łowiecka wpływa korzystnie na poprawę warunków bytowania zwierzyny oraz na zwiększenie bazy żerowej zwierząt. Sprzyja to ograniczeniom szkód przez zwierzynę łowną w uprawach rolnych i lesie. Stan urządzeń łowieckich na terenie Nadleśnictwa przedstawia się następująco:

  • Poletka łowieckie – 92 ha
  • Paśniki – 24 sztuki
  • Ambony – 184 sztuki
  • Lizawki – 647 sztuki
  • Pasy zaporowe – 22 sztuki o łącznej długości 22 km
  • Łąki śródleśne – 73,64 ha

Nieodłącznym elementem różnorodności biologicznej lasów jest zwierzyna, której szacunkowe stany, zgodnie z ostatnią inwentaryzacją na dzień 10 marca 2016 r., przedstawiają się następująco:

Jeleń

530 szt.

Sarna

1153 szt.

Dzik

126 szt.

Zając

575 szt.

 

 

 

 

 

Na terenie Nadleśnictwa występują również: wilki, lisy, borsuki, jenoty, piżmaki, szopy pracze, norki amerykańskie, kuny, tchórze, kuropatwy, bażanty, dzikie kaczki i dzikie gęsi.