Wydawca treści Wydawca treści

Obiekty edukacyjne

Na terenie Nadleśnictwa Lubniewice funkcjonuje kilka obiektów, które wykorzystujemy do celów edukacyjnych:


Szkółka zespolona w Rogach

 

Położona na terenie leśnictwa Rogi o powierzchni produkcyjnej 5,99 ha, na której rocznie produkuje się około 2 mln sztuk sadzonek  gatunków lasotwórczych, domieszkowych oraz krzewów biocenotycznych – średnio 25 gatunków. Ta ilość sadzonek w pełni pokrywa zapotrzebowanie nadleśnictwa na materiał odnowieniowy. Jest to najważniejszy obiekt edukacyjny patrząc pod kątem dydaktycznym, ponieważ to na szkółce „wszystko" się zaczyna. Tu wysiewane są nasiona zebrane z najdorodniejszych drzew i krzewów różnych gatunków. Z nich kiełkują małe siewki, które przy właściwej pielęgnacji i ochronie wyrastają na większe sadzonki, a później są wysadzane w lesie tworząc młode uprawy, z których wyrasta dojrzały drzewostan. Niejeden odwiedzający szkółkę właśnie tu uświadomił sobie, że przysłowiowa bożonarodzeniowa choinka to świerk pospolity.

 


Rezerwat leśno-torfowiskowo-wodny „Janie im. Włodzimierza Korsaka"

 

Rezerwat „Janie" im. Włodzimierza Korsaka utworzony  Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 18 maja 1984 roku o powierzchni 50,52 ha (z czego w zarządzie nadleśnictwa znajduje się powierzchnia 35,11 ha) jest rezerwatem wodnym, którego celem jest zachowanie zarastającego jeziora z charakterystyczną roślinnością wodną i bagienną ( wawrzynek wilcze łyko, grążel żółty, grzybienie białe, salwinia pływająca), będącego ostoją licznych gatunków ptaków wodnych. 

Rezerwat położony jest ok. 3,5 km od miejscowości Lubniewice. Centralną część rezerwatu zajmuje jezioro Janie o pow. 15 ha, przez które przepływa rzeka Lubniewka.

 


Ścieżka edukacyjna

 

Obiekt oddany do użytku w 2004 roku. Zlokalizowana jest przy jeziorze Lubiąż w sąsiedztwie terenów wyznaczonych pod obozy harcerskie co pomaga w edukacji dzieci i młodzieży z tych obozów, które są mieszkańcami bardzo dużych miast, przybliżając problemy ochrony środowiska oraz pracę leśników. Na trasie ścieżki, której długość wynosi 1,50 km znajduje się 16 przystanków dydaktycznych. Tablice te prezentują treści wynikające z walorów środowiska przyrodniczego, występującego wzdłuż trasy i dotyczą takich tematów jak:

  • Piętrowa budowa lasu.
  • Przykłady siedlisk występujących na trasie ścieżki.
  • Rola łąki śródleśnej, martwych drzew i chrustu.
  • Omówienie podziału powierzchniowego.
  • Opis jeziora położonego przy trasie.

 


Postomskie Młyny

 


W 2010 r. w ramach 100 %-wej dotacji z Programu dla Odry 2006 Nadleśnictwo Lubniewice wykonało na rzece Postomii, w pobliżu miejscowości Krzeszyce, budowle piętrzące dla odtworzenia dwóch zbiorników małej retencji o łącznej objętości 24160 m³ w miejscach, gdzie posadowione były przedwojenne młyny. Działanie to spowodowało ponowne wypełnienie stawów i kanałów młyńskich wodą, tworząc przy rzece malowniczy teren. Obszar ten zyskał na atrakcyjności turystycznej, a zbiorniki retencyjne  wpłynęły na bioróżnorodność otaczających je drzewostanów. Mając na uwadze, że jest to miejsce  chętnie odwiedzane przez mieszkańców Krzeszyc i przyjezdnych turystów, w 2013 r. w ramach 68 %-wego dofinansowania z funduszu Programu Operacyjnego  RYBY 2007 – 2013, Nadleśnictwo Lubniewice zagospodarowało ten teren, udostępniając go dla rekreacji i wypoczynku.
Są tu wiaty, miejsce na ognisko z ławkami, pomosty do dobijania kajaków, tablice w języku polskim i niemieckim opisujące historię przedwojennych młynów, obok przebiega ścieżka rowerowa. Treści tablic powstały dzięki pomocy Gminnej Biblioteki Publicznej - jednostce samorządowej Gminy Krzeszyce, przy której działa  Ośrodek wiedzy i tradycji gminy Krzeszyce,  która była partnerem w projekcie.

 


OBIEKT MAŁEJ RETENCJI

 


Zalew Wałdowice – inwestycja, która powstała dzięki 60 %-emu dofinansowaniu z EkoFunduszu w 2004 roku na terenie leśnictwa Rogi.
Na powierzchni 33 ha została zgromadzona woda, której obecność stwarza warunki do bytowania fauny związanej ze środowiskiem wodno – błotnym oraz sprzyja rozwojowi roślinności trzcinowo – szuwarowej, która oprócz zapewnienia schronienia ptakom wodnym, ma zdolność oczyszczania wody zatrzymując nie tylko zanieczyszczenia stałe, ale również absorbując zanieczyszczenia organiczne. Zbiornik retencyjny zatrzymuje też część wód opadowych i stabilizuje poziom wód gruntowych na obszarze kilkuset hektarów, stwarzając korzystne warunki siedliskowe dla sąsiadujących drzewostanów, charakteryzujących się niedostatecznym uwilgotnieniem.

 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Pierwszy rezerwat przyrody w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych” otwarty na Podkarpaciu

Pierwszy rezerwat przyrody w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych” otwarty na Podkarpaciu

Pierwszy rezerwat przyrody w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych” otwarty na Podkarpaciu 04.12.2024 drukuj „Mur Krzeczkowski” uroczyście otwiera listę 100 nowo powołanych rezerwatów. To także setny rezerwat przyrody na obszarze Podkarpacia. Leśnicy w ramach jubileuszowej inicjatywy zgłosili ponad 200 propozycji terenów do objęcia ochroną rezerwatową. 4 grudnia 2024 r., RDOŚ w Rzeszowie uroczyście podpisał akt ustanowienia rezerwatu „Mur Krzeczkowski”.

W ślad za nim, w całym kraju, regionalni dyrektorzy ochrony środowiska złożyli podpisy pod aktami ustanawiającymi rezerwaty na obszarze województw, w których są gospodarzami. Powierzchnia 53 nowych rezerwatów obejmuje obszar ponad 3 400 ha. To około 3% aktualnej powierzchni leśnej objętej ochroną rezerwatową.

-Dziś, wraz z ustanoweniem rezerwatu „Mur Krzeczkowski”, rozpoczynamy proces ustanawiania pierwszych 53 rezerwatów. To symboliczny moment - ponad 100 kolejnych rezerwatów powstanie w ciągu najbliższych miesięcy, wypełniając tym samym obietnicę „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych” - powiedział dr Piotr Otawski, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska podczas uroczystego podpisania aktu utworzenia rezerwatu 4 grudnia br.

Proces powoływania rezerwatów przyrody jest czasochłonny i skomplikowany. Do regionalnych dyrekcji ochrony środowiska, od leśników z całej Polski, wpłynęło w tym roku ponad 200 propozycji  ustanowienia nowych rezerwatów w całym kraju. Kolejnym krokiem w tym procesie były konsultacje społeczne, które RDOŚ ogłosiły na swoich obszarach. Wszystkie opinie, które wpłynęły podczas konsultacji stanowiły podstawę do gruntownej analizy. Całość procesu konsultacji została zebrana w raportach dostępnych dla wszystkich na stronach regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych.

Następnym etapem były wspólne wizje terenowe leśników i pracowników RDOŚ w planowanych rezerwatach. Aktualnie w Regionalnych Dyrekcjach Ochrony Środowiska trwają prace nad przygotowaniem kolejnych zarządzeń wyznaczających poszczególne rezerwaty.

Pierwsze 53 rezerwaty, na czele z nowym rezerwatem „Mur Krzeczkowski”, 4 grudnia br. zostały kolejno powołane w całym kraju.

- Lasy Państwowe „skrywają” wiele cennych i unikatowych przyrodniczo miejsc. Takie perełki, jak znajdujący się na terenie leśnictw Krzeczkowa i Cisowa w Nadleśnictwie Krasiczyn, powoływany dziś rezerwat, jest ogromną wartością przyrodniczą. Lokalni leśnicy dbali o to szczególne miejsce od wielu lat. Jako Lasy Państwowe jesteśmy wykonawcą zadań powierzanych nam przez państwo. Zwłaszcza tych zadań, które są wyrazem troski o przyrodę. Każdy z nas – leśników – rozumie i docenia ogromną wagę konieczności ochrony takich miejsc i czuje się za nie odpowiedzialny, zarówno służbowo, jak i moralnie – bo leśnicy to przede wszystkim przyrodnicy – podsumował Witold Koss - Dyrektor Generalny Lasów Państwowych.

-To wyjątkowa chwila i wyjątkowe wydarzenie, swego rodzaju nowa karta w historii rezerwatów, jak i ochrony przyrody na Podkarpaciu. Ten setny rezerwat jest początkiem nowej drogi w ochronie podkarpackiej  przyrody -  powiedział dr Sławomir Serafin, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie składając podpis na zarządzeniu wyznaczającym nowy rezerwat  „Mur Krzeczkowski”.

Co charakteryzuje rezerwaty i kto je wyznacza?

Rezerwaty przyrody obejmują obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, które wyróżniają się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

Wyznaczają je Regionalni Dyrektorzy Ochrony Środowiska, w oparciu o wnioski złożone przez wnioskodawców. Proces ten odbywa się na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody. Inicjatorami utworzenia rezerwatów przyrody bardzo często są leśnicy, którzy na co dzień pracują z przyrodą i identyfikują jej najcenniejsze fragmenty. Obecnie w Polsce mamy około 1500 rezerwatów przyrody, a ponad 1300 z nich znajduje się na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe.

-Rezerwaty przyrody to utrwalone w naszej historii formy ochrona przyrody. Proces ich tworzenia rozpoczął się ok. 100 lat temu. Na przestrzeni lat ochroną przyrody zajmowali się leśnicy, naukowcy i urzędnicy, ale także działacze społeczni - wyjaśniła dr inż. Agnieszka Marcela Regionalny Konserwator Przyrody w Rzeszowie, nawiązując do historii rezerwatów.

Rezerwat „Mur Krzeczkowski”. Powierzchnia i lokalizacja rezerwatu

Rezerwat przyrody „Mur Krzeczkowski” zajmuje powierzchnię 62,44 ha i administracyjnie leży na terenie m. Krzeczkowa w gminie Krasiczyn. Grunty wchodzące w skład rezerwatu znajdują się w zarządzie PGL LP Nadleśnictwa Krasiczyn, zaś zgodnie z podziałem powierzchniowym przyjętym w Planie Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Krasiczyn na lata 2018-2027, zlokalizowany jest w leśnictwach Krzeczkowa i Cisowa. Rezerwat przyrody „Mur Krzeczkowski” leży w obrębie obszarów Natura 2000: Pogórze Przemyskie PLB180001 i Ostoja Przemyska PLH180012.

Charakterystyka obszaru

Rezerwat chroni unikalną wychodnię skalną – skarpę denudacyjną typu „kuesta”, zbudowaną z twardych margli krzemionkowych rozpadający się na ostrokrawędzisty gruz. Formacja ta powstała w wyniku długotrwałych procesów geologicznych, które poprzez powolną erozję okalających rezerwat, bardziej miękkich warstw skalnych, wypreparowały charakterystyczny skalny mur. Charakterystyczne „tektoglify” na powierzchni skał to ślady ruchów tektonicznych masywu oraz poślizgu warstw skalnych, które tworzą fascynujące wzory. Wokół formacji rośnie buczyna karpacka, a jednym z ciekawszych elementów flory jest języcznik zwyczajny Asplenium scolopendrium.

Języcznik zwyczajny to roślina, która preferuje wilgotne, zacienione stanowiska, szczególnie na stromych, skalistych zboczach. W rezerwacie „Mur Krzeczkowski” znajduje dla siebie idealne warunki, porastając strome, skalne zbocza wychodni, gdzie gleba jest cienka, a wilgotność względnie wysoka. Ta rzadko spotykana roślina jest cennym elementem flory rezerwatu. 

Rezerwat już wcześnie był przedmiotem zainteresowania naukowego. Jego unikalna forma geologiczna została odnotowana m.in. w Przeglądzie Geologicznym (Nr 6, czerwiec 1988) oraz w Przewodniku LIX Zjazdu Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Na terenie rezerwatu znajduje się stanowisko dokumentacyjne „Mur Krzeczkowski”, stanowiące cenne źródło wiedzy o geologii tego obszaru. Powstało ono w 2007 r. i zajmuje powierzchnię 0,45 ha.

Uzasadnienie ochrony

Celem ochrony w rezerwacie przyrody jest zachowanie skarpy denudacyjnej typu „kuesta”, zbudowanej z twardych margli krzemionkowych oraz stanowisko języcznika zwyczajnego Asplenium scolopendrium.