Asset Publisher Asset Publisher

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.

Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Nadleśnictwo Lubniewice prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni prawie 18 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 105 tys. m sześc. drewna

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2019  r. w Nadleśnictwie Lubniewice pozyskano 59 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych – ponad 46 tys. m sześc., a w przygodnych – ponad 3 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak brzoza, dąb, buk, olsza i grab.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Lubniewice trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa Lubniewice położone są w III Krainie - Wielkopolsko - Pomorskiej, 4 Dzielnicy – Kotliny Gorzowskiej - Mezoregionie a. – Pradoliny Warty oraz 6 Dzielnicy – Pojezierza Lubuskiego - Mezoregionie a. – Ziemi Lubuskiej.

Mezoregion Pradoliny Warty obejmuje swym zasięgiem niemal całość obszaru leśnego Nadleśnictwa. Południową granicę wyznacza krawędź pradoliny Warty biegnąca na linii Jezioro Janie - Jezioro Jarnatowskie - oddział 680. Jego powierzchnię pokrywają głównie piaski sandrowe oraz rzeczne tarasów akumulacyjnych, na których miejscami uformowały się  wydmy. Mezoregion Pradoliny Warty charakteryzuje teren nizinny równinny płaski z południkowo przebiegającymi dolinami rzek Lubniewka i Postomia. Mezoregion Ziemi Lubuskiej obejmuje część położoną na wysoczyźnie morenowej, charakteryzuje się głównie krajobrazem pagórkowatym i sandrowym pojeziernym. Dominującym utworem geologicznym są piaski akumulacji lodowcowej oraz piaski sandrowe. Przeważającą rzeźbą terenu jest teren nizinny pagórkowaty z miejscowymi deniwelacjami wynoszącymi nawet 25m, która została ukształtowana podczas ostatniego zlodowacenia bałtyckiego w stadiałach pomorskim i poznańskim. Pod względem ukształtowania powierzchni terenu obszar Nadleśnictwa przedstawia się jako obszar średnio urozmaicony. Najniżej położonym punktem na omawianym terenie są fragmenty lasu w dolinie Warty – 18m n.p.m. Najwyższym punktem jest wzniesienie w oddziale 588 z rzędną 99,4m n.p.m.

Pod zarządem Nadleśnictwa Lubniewice znajduje się niemal 18 tys. ha lasów.


Powierzchnię całego Nadleśnictwa Lubniewice budują utwory czwartorzędowe, których podłoże stanowią osady zaliczane do trzeciorzędu. Osady trzeciorzędowe (mioceńskie i plioceńskie) zalegają na utworach mezozoicznych z okresu górnej kredy. Osady czwartorzędowe podzielone zostały na osady plejstoceńskie i holoceńskie oraz osady pośrednie tworzące się w epokach lodowcowych. Plejstocen reprezentują osady pozostawione przez lądolód skandynawski, natomiast holocen - torfy, mursze i utwory mineralne współczesnych dolin rzecznych.

Z budową geologiczną ściśle związane są szata roślinna i świat zwierzęcy, tworzące razem całą gamę przeróżnych ekosystemów. Dla nas, leśników, najważniejsze to ekosystemy leśne i związane z nimi ekosystemy łąk śródleśnych i stref ekotonowych (specyficzne partie drzewostanów, znajdujące się na przejściu pomiędzy lasem i krajobrazem otwartym lub na przejściu pomiędzy różnymi drzewostanami we wnętrzu kompleksów leśnych). Ta ścisła zależność biocenozy leśnej i biotopu oraz znaczna ich różnorodność spowodowały, że wydzielono kilkanaście typów siedliskowych lasu.

Dominującym siedliskowym typem lasu w Nadleśnictwie jest Bśw zajmujący przeszło 58% powierzchni leśnej Nadleśnictwa, z rosnącą na nim w prawie 100% sosną głównie II bonitacji. Istotne znaczenie mają także BMśw, LMśw i Ol zajmujące odpowiednio przeszło 31%, 7% i 1%. Pozostałe Bb, BMw, BMb, LMw, LMb, Lśw, Lw, OlJ i Lł zajmują łącznie niespełna 3% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Zdecydowanie dominują siedliska świeże - prawie 97% powierzchni, siedliska wilgotne i bagienne zajmują nieco ponad 3% powierzchni.

Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej.  Stanowiska występowania tych roślin chroni się u nas czynnie, a więc nie prowadzi się tu prac gospodarczych, mogących je zniszczyć. Chronione są także najokazalsze egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody.


Bielik - Haliaeetus albicilla

Bielik (5 tygodniowe pisklę) - Haliaeetus albicilla jest jednym ze zwierząt chronionych żyjących na terenie naszego nadleśnictwa (fot. arch. nadleśnictwa)

Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: jelenia, sarnę, dzika, daniela, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie rzadkich gatunków owadów - jelonka rogacza, kozioroga dębosza, pachnicy dębowej oraz poczwarówek - zwężonej i jajowatej. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, błotniaka stawowego, puszczyka, sowę uszatą oraz bielika.

Z gromady gadów występują u nas jaszczurka zwinka, padalec oraz zaskroniec. Z płazów występują m.in. kumak nizinny, traszki, rzekotka drzewna, ropucha szara, zielona oraz paskówka.